3ο Δημοτικό Σχολείο Καλυβίων Απρίλιος 2015
Αγαπητοί γονείς,
Επειδή πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το σχ. εκφοβισμό και σίγουρα όλοι μας έχουμε ευαισθητοποιηθεί, θορυβηθεί και προβληματιστεί ταυτοχρόνως, σκεφτήκαμε να σας βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε. Στα πλαίσια αυτά στέλνουμε την επιστολή, οργανώνουμε μια απογευματινή ομιλία στα μέσα του Μαΐου για το συγκεκριμένο θέμα με εξειδικευμένους εισηγητές και παραμένουμε βέβαια δάσκαλοι και γονείς σε επαφή για οτιδήποτε μας προβληματίσει.
Η απόκτηση γνώσης σε όλες τις καταστάσεις είναι το πρώτο και βασικό βήμα που πρέπει να γίνει για να μπορεί κάποιος να τις αντιμετωπίσει.
Σχολικός εκφοβισμός λοιπόν δεν είναι μια διαμάχη, σύγκρουση μεταξύ δυο μαθητών ή μαθητριών, δεν είναι το πείραγμα, το αστείο προς κάποιον συμμαθητή που γίνονται σε συγκεκριμένο χρόνο, δεν έχουν συνέχεια και δεν επηρεάζουν την συναισθηματική κατάσταση των παιδιών.
Ο σχολικός εκφοβισμός είναι μια κατάσταση επαναλαμβανόμενη, κατευθύνεται σε συγκεκριμένα παιδιά από παιδιά (πολλές φορές και ομάδα παιδιών) που υπερέχουν σωματικά και έχουν ως αποτέλεσμα το παιδί που εκφοβίζεται να νιώθει απομονωμένο, να βιώνει άγχος και φόβο, να παρουσιάζει σχολική άρνηση και διάφορες συναισθηματικές δυσκολίες.
Γι αυτό οι γονείς θα πρέπει:
Να παρατηρήσουν τη συμπεριφορά του παιδιού τους. Οποιαδήποτε ξαφνική και χωρίς εμφανή αιτία αλλαγή στη συμπεριφορά τους, στη διάθεση τους, στην όρεξη τους, στον ύπνο τους, στη γνώμη τους για κάποια άτομα, στη σχολική τους παρουσία, στην σχολική τους επίδοση πρέπει να τους προβληματίσει και διακριτικά να διερευνήσουν τι συμβαίνει.
Εάν αντιληφθούν ότι το παιδί τους βιώνει εκφοβισμό θα πρέπει σε πλαίσιο ασφάλειας και εμπιστοσύνης να κουβεντιάσουν με το παιδί τους για την εμπειρία του και γενικά για το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού
Να απενοχοποιήσουν το παιδί.
Να εξηγήσουν στο παιδί ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να του φέρεται έτσι
Να επιβραβεύσουν το παιδί που συμμετείχε στην κουβέντα και αποκάλυψε σημαντικά πράγματα
Να μην βάλουν το παιδί σε διαδικασίες αντεκδίκησης. Δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα
Να αναδείξουν στο παιδί τη σημασία του να έχει επικοινωνία με το δάσκαλο και να εξηγήσουν τη διαφορά του «μαρτυράω» από το «ζητάω» βοήθεια
Να θυμούνται ότι ο στόχος είναι να βοηθήσουν το παιδί τους και όχι να τιμωρηθεί το άλλο παιδί
Να επικοινωνήσουν με το δάσκαλο και να του θέσουν τον προβληματισμό τους.
Γι΄αυτό το σχολείο:
Ζητά άμεση και τακτική επικοινωνία με όλους τους γονείς
Έχει ορίσει 4 εφημερεύοντες καθημερινά σε όλους τους προαύλιους χώρους και εισηγείται στο Δήμο κλείσιμο τυχόν επικίνδυνων σημείων.
Έχει ορίσει δυο εκπαιδευτικούς -υπεύθυνες σχολικής βίας ( Πατέλη Βιολέττα και Ρέγκλη Εύχαρις)
Διατηρεί -Καταγράφει ημερολόγιο με περιστατικά ώστε ακολούθως να γίνει μελέτη ?παρακολούθηση αυτών και να συζητηθεί η ένταση και η έκταση των περιστατικών στο σύλλογο διδασκόντων για να ληφθούν ανάλογα μέτρα
Πραγματοποιεί παιδαγωγικές συναντήσεις με θέματα σχολικής βίας
Οι εφημερεύοντες και δάσκαλοι ανταλλάσσουν την όποια δυσκολία παρουσιάζει μαθητικό δυναμικό του σχολείου ανεξαρτήτου τμήματος ή τάξης και είναι ενήμεροι για κάθε περιστατικό.
Καλεί, ενημερώνει, καθοδηγείται από τον αρμόδιο σχολικό σύμβουλο
Εκπαιδευτικοί παρακολουθούν εκ περιτροπής σεμινάρια επιμόρφωσης
Εμπλουτίζει τη βιβλιοθήκη με όλα τα προτεινόμενα από το (ΕΨΥΠΕ) βιβλία για το σχ.εκφοβισμό με στόχο να διαβαστούν σε ανύποπτο χρόνο σε όλες τις τάξεις
Προγραμματίζει και υλοποιεί δράσεις πρόληψης κοινωνικοσυναισθηματικής αγωγής ενταγμένες στο αναλυτικό πρόγραμμα καλύπτοντας όλα τα γνωστικά αντικείμενα
( γλώσσα, γραπτή έκφραση, εικαστικά, θεατρική αγωγή) αλλά και εκτός αυτού
Για να ολοκληρώσουμε:
H καθημερινή μας εμπειρία μας έχει διδάξει ότι τα παιδιά:
Τσακώνονται, προσβάλλουν, δοκιμάζουν ρόλους, χειραγωγούν και χειραγωγούνται, λένε ψέματα, εκδηλώνουν αποτυχημένα τις πρωτόγνωρες για αυτά συμπάθειες στο άλλο φύλο. Είναι κάτι νέο όλα αυτά; Δεν αποτελούν όλα αυτά (μαζί με πολλά άλλα) μέρος της κοινωνικοποίησής τους; Ας θυμηθούμε τα δικά μας μαθητικά χρόνια! Ποιο είναι το παιδί που δεν πλήγωσε και δεν πληγώθηκε; Πιστεύουμε ότι μέσα από αυτή τη μέθοδο «της δοκιμής και του λάθους» μαθαίνουμε να συνυπάρχουμε με τους άλλους και να χτίζουμε την προσωπικότητά μας.
Ως γονείς και ως εκπαιδευτικοί θέλουμε παιδιά ασφαλή αλλά όχι άνευρα και υποταγμένα προκειμένου να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες τη ζωής τους.
Η διευθύντρια και ο σύλλογος διδασκόντων του σχολείου
